6 januari 2010 | MarketingTribune | door Wiemer Snijders

Wij lezen volgens De Pers blijkbaar liever over rampen dan over roddels. Daar kan ik mij wat bij voorstellen, want roddelen doe je namelijk liever zelf. Gelukkig zijn er in 2009 genoeg rampen geweest om over te lezen. En omdat men dus liever over rampen leest, zal ik mijn roddels voor in de kroeg bewaren en mijn licht laten schijnen over een -in mijn ogen- onnodige (marketing)ramp: de val van Tiger Woods.

Welke mensen worden gedreven door trajectberekeningen van een parabool en de weerstand van een ondergrond? Juist: …… natuurkundigen. Golfers zijn feitelijk niets meer of minder dan een groep natuurkundedocenten op excursie in het veld. Hoewel het wetenschappelijk niet is aangetoond, ontbreekt het bij natuurkundedocenten over het algemeen aan één ding: sex(-appeal). Zo ook bij Tiger. Van zowel hem als bijvoorbeeld Roger Federer hoefden wij geen memoires te verwachten. Het is immers dodelijk saai hoe perfect die twee heren zijn.

Gelukkig is dat bij Tiger nu niet meer het geval. Misschien wel mede dankzij zijn sponsoren. Vind je het gek als Tiger ’s ochtends zijn vrouw aankijkt, en denkt: ‘Is this the best a man can get? ‘ (Gilette), vervolgens in zijn auto stapt die streeft naar ‘Life, Liberty and the Pursuit’ (Cadillac) en thuiskomen bij vrouwlief met de opmerking ‘It’s in the game’ (EA games) zal ook niet veel helpen. Nike en Accenture laat ik voor het gemak maar even buiten beschouwing. Kortom, kunnen we het de beste man eigenlijk wel aanrekenen wat er is gebeurd?

Ik denk van wel; hij had natuurlijk met z’n vingers van al dat lekkers moeten afblijven, maar zijn sponsoren hadden hem echter nooit hierom moeten laten vallen. Tiger is namelijk een beetje mens geworden. Toegegeven, als hij doping had gebruikt was het een ander verhaal geweest. Daarnaast kun je je afvragen of het mensen überhaupt iets scheelt of hij vreemdgaat; Mitterand, Berlusconi en Clinton denken hoogstwaarschijnlijk van niet. Maar belangrijker nog:  Tiger heeft sex-appeal gekregen. Tiger is weer een beetje spannend geworden. Een imago waar je je als sponsor juist aan wil verbinden. Mijn punt: sponsoren moeten niet zo hypocriet zijn. Merken zijn namelijk ook niet onfeilbaar (ik denk bijvoorbeeld aan kleine kinderhandjes en voetballen). Hulde voor Nike dat zij de beste man dan ook blijven steunen. Het ging en gaat met name om wat hij op sportief vlak heeft bereikt. Je ontslaat per slot van rekening ook niet je beste brand manager omdat hij vreemd is gegaan.

Ten slotte lijkt me -over imago gesproken- dat Cadillac zich meer zorgen zou moeten maken over de kwaliteitsperceptie van hun SUV’s. De tot Escalade gedoopte Leopard-tank waarmee Tiger tegen een stoepje of stronkje reed, leek hierna al rijp voor de sloop. En tegen Roger zou ik willen zeggen: ‘Go on Roger, be a Tiger’. Wordt 2010 misschien voor hem ook een “rampjaar”.

Comments are closed.